Nabożeństwo czterdziestogodzinne – nabożeństwo w Kościele katolickim, związane z końcem okresu karnawału i przygotowaniem do wielkiego postu.
Nabożeństwo Czterdziestogodzinne Wola Mielecka 7-9 luty 2016 roku
Niedziela 7 II 2016
po Mszy św. o godz. 11:00 zapraszamy wszystkie dzieci
Godz. 12:30-13:30 na adorację zapraszamy młodzież
Godz. 13:30-14:30 na adorację zapraszamy ojców
Godz. 14:30-15:30 na adorację zapraszamy matki
Poniedziałek 8 II 2016
Godz. 15:00-16:00 rejon drogi na Rzędzianowice
Godz. 16:00-17:00 rejon drogi na Podleszany i Płyty
Godz. 17:00-17:40 Piątkowiec
Godz. 17:40 Nieszpory i Msza św.
Wtorek 9 II 2016
Godz. 15:00-16:00 rejon drogi tarnowskiej od mostu do Piątkowca
Godz. 16:00-17:00 rejon drogi na Trzcianę
Godz. 17:00-17:40 Służba Liturgiczna Ołtarza, Schola, Grupa Apostolska, Dziewczęca Służba Maryjna
Godz. 17:40 Nieszpory i Msza św.
Nabożeństwo czterdziestogodzinne ma bardzo bogatą historię, symbolikę i tradycję. Nawiązuje do przebywania w grobie Jezusa przez 40 godzin. Liczba 40 jest często wymieniana w Biblii i zawsze oznacza święty czas. Przed rozpoczęciem nauczania Jezus przebywał na pustyni przez 40 dni, tyle samo czasu padał deszcz w trakcie potopu, Żydzi wędrowali przez pustynię przez 40 lat.
Dawniej nabożeństwo czterdziestogodzinne najczęściej służyło jako wprowadzenie do Wielkiego Postu.
W dzisiejszych czasach jednak mówi się nie tyle o czterdziestogodzinnym nabożeństwie, co o dłuższej adoracji, bez określania czasu jej trwania. Termin ten zachował się w praktyce duszpasterskiej i zwłaszcza w Polsce określa się nim trzydniową adorację, odbywającą się albo w trzy kolejne niedziele przed Wielkim Postem, albo przez kolejne trzy dni do Środy Popielcowej. Zachęca się również, by urządzać je w Adwencie czy też przed ważnymi momentami dla danego Kościoła lokalnego.
Dawniej w niektórych diecezjach było sprawowane bez ustanku w kolejnych parafiach: gdy tylko kończyło się w jednym miejscu, rozpoczynane było w następnym. Taka też tradycja obowiązywała w diecezji siedleckiej. W ten sposób w diecezji nieustannie, przez okrągły rok, trwała adoracja Najświętszego Sakramentu. Celem tej adoracji jest pogłębienie zjednoczenia z Chrystusem całej wspólnoty wierzących, która gromadzi się w kościele, gdzie sprawuje się i przechowuje Najświętszy Sakrament. Wywodzi się ze Mszy św. i ma prowadzić do pełniejszego w niej uczestnictwa. Dlatego głównym akcentem wystawienia Najświętszego Sakramentu powinna być uroczysta Msza św. na rozpoczęcie i zakończenie adoracji.