Tablica świąt ruchomych

Święta Ruchome od 2010 do 2050 roku

RokPopielecNiedziela PalmowaWielkanocZesłanie Ducha ŚwiętegoBoże Ciało
2050 23 lutego 3 kwietnia 10 kwietnia 29 maja 9 czerwca
2049 3 marca 11 kwietnia 18 kwietnia 6 czerwca 17 czerwca
2048 19 lutego 29 marca 5 kwietnia 24 maja 4 czerwca
2047 27 lutego 7 kwietnia 14 kwietnia 2 czerwca 13 czerwca
2046 7 lutego 18 marca 25 marca 13 maja 24 maja
2045 22 lutego 2 kwietnia 9 kwietnia 28 maja 8 czerwca
2044 2 marca 10 kwietnia 17 kwietnia 5 czerwca 16 czerwca
2043 11 lutego 22 marca 29 marca 17 maja 28 maja
2042 19 lutego 30 marca 6 kwietnia 25 maja 5 czerwca
2041 6 marca 14 kwietnia 21 kwietnia 9 czerwca 20 czerwca
2040 15 lutego 25 marca 1 kwietnia 20 maja 31 maja
2039 23 lutego 3 kwietnia 10 kwietnia 29 maja 9 czerwca
2038 10 marca 18 kwietnia 25 kwietnia 13 czerwca 24 czerwca
2037 18 lutego 29 marca 5 kwietnia 24 maja 4 czerwca
2036 27 lutego 6 kwietnia 13 kwietnia 1 czerwca 12 czerwca
2035 7 lutego 18 marca 25 marca 13 maja 24 maja
2034 22 lutego 2 kwietnia 9 kwietnia 28 maja 8 czerwca
2033 2 marca 10 kwietnia 17 kwietnia 5 czerwca 16 czerwca
2032 11 lutego 21 marca 28 marca 16 maja 27 maja
2031 26 lutego 6 kwietnia 13 kwietnia 1 czerwca 12 czerwca
2030 6 marca 14 kwietnia 21 kwietnia 9 czerwca 20 czerwca
2029 14 lutego 25 marca 1 kwietnia 20 maja 31 maja
2028 1 marca 9 kwietnia 16 kwietnia 4 czerwca 15 czerwca
2027 10 lutego 21 marca 28 marca 16 maja 27 maja
2026 18 lutego 29 marca 5 kwietnia 24 maja 4 czerwca
2025 5 marca 13 kwietnia 20 kwietnia 8 czerwca 19 czerwca
2024 14 lutego 24 marca 31 marca 19 maja 30 maja
2023 22 lutego 2 kwietnia 9 kwietnia 28 maja 8 czerwca
2022 2 marca 10 kwietnia 17 kwietnia 5 czerwca 16 czerwca
2021 17 lutego 28 marca 4 kwietnia 23 maja 3 czerwca
2020 26 lutego 5 kwietnia 12 kwietnia 31 maja 11 czerwca
2019 6 marca 14 kwietnia 21 kwietnia 9 czerwca 20 czerwca
2018 14 lutego 25 marca 1 kwietnia 20 maja 31 maja
2017 1 marca 9 kwietnia 16 kwietnia 4 czerwca 15 czerwca
2016 10 lutego 20 marca 27 marca 15 maja 26 maja
2015 18 lutego 29 marca 5 kwietnia 24 maja 4 czerwca
2014 5 marca 13 kwietnia 20 kwietnia 8 czerwca 19 czerwca
2013 13 lutego 24 marca 31 marca 19 maja 30 maja
2012 22 lutego 1 kwietnia 8 kwietnia 27 maja 7 czerwca
2011 9 marca 17 kwietnia 24 kwietnia 12 czerwca 23 czerwca
2010 17 lutego 28 marca 4 kwietnia 23 maja 3 czerwca

 


Popielec, Środa Popielcowa (staropolska Wstępna Środa) – w kalendarzu chrześcijańskim pierwszy dzień wielkiego postu. Jest to dzień pokuty przypadający 46 dni kalendarzowych (40-dniowy okres postu, bez wliczania niedziel) przed Wielkanocą. Według obrzędów katolickich tego dnia kapłan czyni popiołem znak krzyża na głowie wiernego (w Polsce praktykowane jest również posypanie głowy popiołem), mówiąc jednocześnie: Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz lub Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię, co ma przypomnieć człowiekowi o kruchości jego życia i nieuchronnej śmierci.


Tradycja posypywania głów popiołem na znak pokuty pojawiła się w VIII wieku. W XI wieku papież Urban II uczynił go obowiązującym zwyczajem w całym Kościele. Wówczas postanowiono, że popiół będzie pochodził z palm poświęconych w Niedzielę Palmową z ubiegłego roku.

W Środę Popielcową katolików obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych (od 14. roku życia) i post ścisły (między 18. a 60. rokiem życia), czyli ograniczenie liczby posiłków do trzech: jednego do syta oraz dwóch skromnych. Święto nie jest dniem wolnym od pracy.


Niedziela Palmowa ("Niedziela Męki Pańskiej", zwana też "Kwietną" lub "Wierzbną", w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego: "Druga Niedziela Męki Pańskiej") – święto ruchome w kalendarzu chrześcijańskim przypadające 7 dni przed Wielkanocą. Rozpoczyna Wielki Tydzień.

Zostało ono ustanowione na pamiątkę przybycia Chrystusa do Jerozolimy. Rozpoczyna okres przygotowania duchowego do świąt, będącego wyciszeniem, skupieniem i przeżywaniem męki Chrystusa. Pierwsze znane zapisy dotyczące święta pochodzą z dziennika pątniczki Egerii, a datowane są na lata osiemdziesiąte IV wieku. Z Jerozolimy procesja Niedzieli Palmowej rozprzestrzeniła się na kraje chrześcijańskiego Wschodu. Niedziela Palmowa obchodzona jest w Polsce od średniowiecza. Według obrzędów katolickich tego dnia wierni przynoszą do kościoła palemki, symbol odradzającego się życia.

Od 1986 roku zgodnie z wolą papieża Jana Pawła II, w Niedzielę Palmową obchodzony jest też Światowy Dzień Młodzieży.


Wielkanoc, Pascha, Niedziela wielkanocna, Zmartwychwstanie Pańskie, mazow. Wielki Dzień — najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie upamiętniające zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, obchodzone przez Kościoły chrześcijańskie wyznające Nicejskie Credo (325 r.).


Zesłanie Ducha Świętego – według Dziejów Apostolskich wydarzenie, które miało miejsce w pierwsze po zmartwychwstaniu Jezusa święto Pięćdziesiątnicy. Na zebranych w wieczerniku apostołów zstąpił Duch Święty. Apostołowie zaczęli przemawiać w wielu językach (ksenolalia) oraz otrzymali inne dary duchowe – charyzmaty (Dz. Ap. 2,1-11). Wydarzenie to zostało zapowiedziane przez Jezusa przed Jego Wniebowstąpieniem.
Zesłanie Ducha Świętego uważa się za początek Kościoła. Bóg został objawiony w Starym Testamencie, Syn nauczał osobiście na Ziemi, a jego służbę ukoronowało Zesłanie Ducha Świętego, którego obiecał.
Dzień zesłania Ducha Świętego, zwany też Pięćdziesiątnicą (Pentecoste), potocznie Zielonymi Świątkami, jest w chrześcijaństwie świętem ruchomym i przypada 49 dni (7 tygodni) od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego, a więc przypada również w niedzielę. Stąd zapis w księgach liturgicznych Niedziela Zesłania Ducha Świętego. Jest to jedno z najważniejszych świąt o charakterze uroczystości liturgicznej, obchodzone przez dwa dni (szczególnie w krajach protestanckich, np. w niektórych krajach związkowych Niemiec, Szwajcarii, Holandii oraz w Danii). W Polsce pierwszy dzień Zielonych Świąt jest dniem wolnym od pracy. Drugi dzień Zielonych Świątek, jako święto państwowe, zniesiono w 1957 roku.



Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego: Święto Najświętszego Ciała Chrystusa (Festum Sanctissimi Corporis Christi), potocznie zwana także Świętem Ciała i Krwi Pańskiej, a w tradycji ludowej: Boże Ciało) – w Kościele katolickim uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu, święto nakazane.

Wierni szczególnie wspominają Ostatnią Wieczerzę i Przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Pamiątkę tego wydarzenia Kościół katolicki obchodzi także w Wielki Czwartek, wtedy jednak rozpamiętuje się również Mękę Jezusa Chrystusa, uroczystość Bożego Ciała natomiast ma charakter dziękczynny i radosny. W Polsce obchodzi się ją w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, a więc jest to święto ruchome, wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy. Najwcześniej może przypaść 21 maja, najpóźniej 24 czerwca. W niektórych krajach przenoszone jest na kolejną niedzielę.

Uroczystość ta została ustanowiona na skutek widzeń św. Julianny z Cornillon. Pod ich wpływem bp Robert ustanowił w 1246 r. taką uroczystość dla diecezji Liège. W 1252 r. została ona rozszerzona na Niemcy. Katolicy wierzą, że w 1263 miał miejsce cud eucharystyczny w Bolsenie, gdy hostia w rękach wątpiącego w transsubstancjację księdza zaczęła krwawić. Korporał, przechowywany w katedrze w pobliskim Orvieto jest uznawany za ten, na który wówczas spadły krople krwi. W 1264 r. papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła[1][2]. Uzasadniając przyczyny jej wprowadzenia wskazał: "[...] zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, błędy heretyków oraz uczczenie pamiątki ustanowienia Najświętszego Sakramentu, która w Wielki Czwartek nie może być uroczyście obchodzona ze względu na powagę Wielkiego Tygodnia." Jednakże ze względu na śmierć Urbana IV bulla ta nie została ogłoszona, a tym samym uroczystość nie została ustanowiona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII, który umieścił powyższą bullę w Klementynach (1317).